შენგან შორს ვარ,ძლერ ვღონდები.
სოფელო ჩემო.
ყოველ წუთში შენ მაგონდები.
ო, როგორ მინდა შენს შუკებში
მუდამ ვირბინო
ო, როგორ მინდა გამაღვიძოს მამლის ყივილმა
ჩემო ობოლავ მაგ თვალებში გაკოცო მინდა
ჯაჭვი შეგახსნა, გაბალახო, გაგიშვა მინდვრად
ჩემო პატარა ფისუნიავ და ჩემო რადავ,
რატომ დაგტოვეთ მალხაზებო ნეტავი რადა?
ჩემო დებო და სულ პატარა შენ ჩემო ძამავ,.
მშობლებო ჩემო,მენატრებით არ გჯერათ არა?
ჩემო სოფელო,
მოჩუხჩუხე პატარა წყარო,
და შენ მდინარევ,ლიფსიტებით სულ მუდამ სავსე,
ჩემო სოფელო,
მენატრები ნეტავ რად ასე?
,
No comments:
Post a Comment